Na 5 dagen San Pedro en in totaal bijna 3 weken niks/niet veel doen, was het tijd om aan de zware tocht over de Paso de Jama naar Argentinië te beginnen. De Paso de Jama is de grensovergang tussen de beide landen, maar om daar te komen moesten we 2 keer over een pas van meer dan 4800 meter heen. Net zo hoog als de Mont Blanc… Lees verder
Na 2 weken van niksdoen en 1,5 gezellige week bij Jan en Antonia was het toch weer tijd om te gaan. We hadden een busreis naar Calama geboekt, een reis van ongeveer 22 uur. Van daaruit moesten we dan nog met een andere bus naar San Pedro de Atacama. Omdat het zo’n lange reis was, hadden we de meest luxe stoelen geboekt, stoelen die je helemaal kunt omtoveren tot bed. Net als 1e klas in een vliegtuig. Lees verder
Op zondagavond zijn we in Santa Maria opgehaald door Jan en Antonia uit Santiago. We hebben hen ontmoet in het nationale park Los Alerces, in Argentinië (wij gingen naar het noorden, zij naar het zuiden). Ze nodigden ons uit om bij hen te logeren als we naar Santiago zouden willen. Het werd een gezellige avond. We hebben met z’n allen gegeten en het was al weer laat toen we vertrokken. De fietsen en alle tassen konden mooi in de achterbak van de pick up. Lees verder
Na een paar dagen Valparaiso was het tijd om verder te gaan. Het was nog maar 2 dagen fietsen naar San Felipe/Santa Maria. Eindelijk waren we daar dan. De dozen met tassen, banden en ander materiaal stonden al op ons te wachten.
Na de rustdag in Pichilemu zijn we in 2 dagen naar Valparaiso gefietst. Deze havenstad is gebouwd op 45 heuvels en is Unesco werelderfgoed. Lees verder
Na 2 nachten in het leuke hostal in Curacautin om een beetje uit te zieken, zijn we toch maar weer verder gegaan. We moesten toch een keer weer verder. We wilden het land dwars oversteken om bij de kust, ongeveer bij Concepcion, uit te komen. Dat was nog een heel stuk fietsen. Lees verder
Na weer een gedwongen rustdag door slecht weer, hebben we een uitstapje gemaakt naar de volgende vulkaan; Lonquimay. Het dorp ligt op ongeveer 950 meter en we moesten omhoog naar 1815 meter, waar een wandeling naar een zijkrater van de vulkaan begon. De vulkaan is voor het laatst uitgebarsten in december 1988 en op 1e kerstdag van dat jaar was er een 2e uitbarsting uit deze zijkrater. Lees verder
De camping bij het nietszeggende plaatsje Cunco was zo leuk dat we besloten er een dag te blijven. We hadden een super leuke en grote plek met een picknickbank met dak, lamp en stroom en nog net uitzicht op de vulkaan Villarrica in de verte. Ook was er een zwembad; het water was wel vrij koud, maar het was wel lekker om met de benen in het water in de zon te zitten. Lees verder
Na een rustdag (die altijd gevuld zijn met vanalles en nogwat; allemaal kleine dingetjes) in Pucon, zijn we naar het nationale park Huerquehue gegaan. Lees verder
Er zijn vanuit Junin 2 routes richting de Chileense grens. De ene is een beschutte weg door een bos van apenbomen en de andere is veel opener en kaler en gaat langs de vulkaan Lanin. Omdat de windrichting per ongeluk heel gunstig was voor ons, zuid/zuidoost ipv de eeuwige westenwind, besloten we om de open route te volgen. We hadden immers wind mee en de weg is geasfalteerd. Lees verder