(Straat)leven in Bolivia

Het leven in Bolivia speelt zich grotendeels af op straat en op de (overdekte) markten. Daarnaast zijn er nog veel hele kleine winkeltjes die van alles en nog wat verkopen. Maar het belangrijkste product dat deze winkeltjes verkopen is; cocabladeren (ja, hier wordt ook cocaïne van gemaakt). Zakken vol staan er de deuropeningen. Lees verder

Bolivia!

De laatste 70 km naar de grens waren ook niet gemakkelijk. Er was veel wind, die natuurlijk weer uit de verkeerde richting kwam; recht van voren. De wind wilde blijkbaar niet dat we naar Bolivia zouden gaan en wilde ons in Argentinië houden. Maar we zijn er gekomen.

Lees verder

Gauchito Gil

Regelmatig zagen we onderweg kleine altaartjes, huisjes en soms hele gebouwtjes met picknickplaatsen en bbq, helemaal bedolven onder de rode versierselen en vlaggen. We vroegen ons af wat al dat rode nu te betekenen had en hebben het opgezocht. Het is een ode aan Gauchito Gil, een legende hier in Argentinië. Lees verder

Bijna Bolivia

Na weer een welverdiende rustdag in Tilcara was het tijd voor het laatste stuk naar de Boliviaanse grens. De eerste 65 km gingen allemaal bergop en waren dus zwaar. We zijn aangekomen in de plaats Abra Pampa, de laatste grotere plaats voor de grensplaats La Quiaca. Het is nu nog 70 km naar de grens, dus morgen hopen we die over te steken.

Salta

We zijn 2 dagen in Salta gebleven. De eerste om de ‘administratie’ wat bij te werken, de was te doen en lekker lui te zijn en de tweede om in de stad te kijken. Vanaf de camping konden we met de bus naar de binnenstad, dus dat was makkelijk. Op zich vonden we de stad niet veel bijzonders, het is een stad zoals zovelen maar wel met een mooie kerk aan het plein. Maar wij zijn dan ook geen stadsmensen. We hebben wel lekker op een terrasje gezeten en wat gegeten. Lees verder

Paso de Jama

Na 5 dagen San Pedro en in totaal bijna 3 weken niks/niet veel doen, was het tijd om aan de zware tocht over de Paso de Jama naar Argentinië te beginnen. De Paso de Jama is de grensovergang tussen de beide landen, maar om daar te komen moesten we 2 keer over een pas van meer dan 4800 meter heen. Net zo hoog als de Mont Blanc… Lees verder

San Pedro de Atacama

Na 2 weken van niksdoen en 1,5 gezellige week bij Jan en Antonia was het toch weer tijd om te gaan. We hadden een busreis naar Calama geboekt, een reis van ongeveer 22 uur. Van daaruit moesten we dan nog met een andere bus naar San Pedro de Atacama. Omdat het zo’n lange reis was, hadden we de meest luxe stoelen geboekt, stoelen die je helemaal kunt omtoveren tot bed. Net als 1e klas in een vliegtuig. Lees verder