Regelmatig zagen we onderweg kleine altaartjes, huisjes en soms hele gebouwtjes met picknickplaatsen en bbq, helemaal bedolven onder de rode versierselen en vlaggen. We vroegen ons af wat al dat rode nu te betekenen had en hebben het opgezocht. Het is een ode aan Gauchito Gil, een legende hier in Argentinië.

Volgens de legende was Antonio Gil een landarbeider en een rijke weduwe werd verliefd op hem of had een relatie met hem. Toen haar broers en de politiechef (die ook verliefd was op de weduwe) daar achter kwamen, beschuldigden ze hem van beroving en probeerden ze hem te vermoorden. Hij ging het leger in om van hun te ontsnappen. In het leger vocht hij tegen het Paraguyaanse leger. Uiteindelijk keerde hij terug naar zijn dorp als een held.

Maar toen hij in zijn dorp aankwam werd hij gedwongen te vechten in de Argentijnse burgeroorlog en ‘Gauchito’ Gil wilde niet meer vechten. Daarom deserteerde hij. Hij werd een ‘outlaw’ en een soort Robin Hood omdat hij de armen probeerde te beschermen en helpen.

Uiteindelijk werd hij door de politie gepakt in de bossen. Ze martelden hem en hingen hem aan zijn voeten aan een boom. Toen een politieman hem wilde vermoorden, vertelde hij deze politieman dat zijn zoon erg ziek was en dat als hij tot Gauchito Gil zou bidden en zou smeken voor het leven van zijn zoon, dat die dan zou blijven leven. De politieman vermoorde hem toen door zijn keel door te snijden. Dat was op 8 januari 1878.

Toen de politieman terug kwam in zijn dorp, ontdekte hij dat zijn zoon inderdaad erg ziek was. Hij werd erg bang en bad tot Gauchito Gil voor het leven van zijn zoon. En zijn zoon werd beter. De legende is dat Gauchito Gil het leven van de zoon van zijn moordenaar redde.

De politieman was daarvoor zo dankbaar dat hij hem een nette begrafenis gaf en een klein gedenkteken voor hem bouwde. En hij vertelde zo veel mogelijk mensen over het wonder.

De mensen in Argentinië zien hem als een heilige en offeren dingen zoals water, (rode) wijn en andere rode artikelen voor een voorspoedige reis. Wij hebben een aandenken aan hem; een bidplaatje met zijn afbeelding. Die zal vanaf nu onze stuurtas sieren. Hopelijk krijgen wij hierdoor een voorspoedige reis, maar tot nu toe heeft het ons alleen nog maar een harde tegenwind opgeleverd…