Paradijsje; El Calafate

Na die 2 dagen niks doen moesten we toch maar weer verder. Alles in het park is duur en er is niet veel te koop, dus het was tijd om te vertrekken. Gijs en Karen waren inmiddels ook gearriveerd. Zij hadden vanuit Punta Arenas de bus genomen naar Puerto Natales en zijn toen op de fiets verder gegaan naar het park. Daar hadden ze gewandeld en waren ook van plan om de volgende dag weer verder te gaan. Lees verder

Torres del Paine

Na nog een tijdje getwijfeld te hebben besloten we toch maar om het warme hostal in Puerto Natales te verlaten en weer op de fiets te stappen om naar het nationale park Torres del Paine te fietsen. Toen we een paar kilometer op weg waren, doemden er uit de verte 4 andere fietsers op. Met de fietsers hebben we nog wat tips uitgewisseld over de route. Op een bepaald moment zijn we van de verharde weg afgegaan en een gravelweg ingeslagen naar het nationale park. Lees verder

Het gevecht met de wind

Toen we op de fiets stapten bleek dat de wind inderdaad erg gunstig was. Het stormde, maar we hadden wind mee dus dat was heerlijk. We vlogen gewoon. Maar na ongeveer 30 km was dat gedaan. We kregen die storm van de zijkant en werden zo nu en dan bijna van de weg geblazen. Soms kwam hij zelfs wat scheef van voren. Het werd er dus niet leuker op. Onze snelheid ging van 25-30 km/u naar 10-15 km/u. En de zon, die eerst nog zo uitbundig had geschenen, was ook verdwenen en het werd koud. Ongeveer 80 km hebben we een gevecht geleverd met die wind. Lees verder

Chili

Na een lawaaige nacht bij de grenspost met niet zo heel veel slaap, de beide grenzen overgegaan. Geen problemen gehad. Direkt na de Argentijnse grens begon een gravelweg met vooral in het begin veel gaten en kuilen. Daar zijn we onze brandstofflessen verloren… Niet zo mooi, want zonder brandstof kunnen we niet koken. Gelukkig hadden we nog een gasblikje + brander in de tas. Daarop ’s avonds dus maar gekookt. Lees verder