Nadat we ons een aantal dagen tegoed hadden gedaan aan groente, fruit, aardappels, kaas, vlees en vooral brood met Nutella, hebben we El Calafate toch verlaten. Het was best moeilijk, maar onvermijdelijk. Lees verder
Na die 2 dagen niks doen moesten we toch maar weer verder. Alles in het park is duur en er is niet veel te koop, dus het was tijd om te vertrekken. Gijs en Karen waren inmiddels ook gearriveerd. Zij hadden vanuit Punta Arenas de bus genomen naar Puerto Natales en zijn toen op de fiets verder gegaan naar het park. Daar hadden ze gewandeld en waren ook van plan om de volgende dag weer verder te gaan. Lees verder
Vrijdagochtend toch maar vertrokken uit B&B Ruta 40, ookal was het heel verleidelijk om te blijven. Het regende pijpenstelen en we hadden ook nog de was kunnen doen als we hadden gewild. Eigenlijk de enige reden om toch weg te gaan was het feit dat het zuidenwind was, waardoor we het hele stuk naar San Sebastian wind mee zouden hebben. Lees verder
Vanmorgen hebben we de bakker en Tolhuin verlaten om naar Rio Grande te gaan. Gisteravond laat kwam er nog een andere gast aangefietst, een Mexicaan die in België woont. Een interessante man. Maar het was vanmorgen toch echt tijd om verder te gaan en dus om afscheid te nemen. Op het moment dat we wegfietsten begon het te regenen en het is ook eigenlijk niet meer droog geworden. Alleen op het laatst werd het gelukkig toch nog droog. De weg ging in het begin omlaag en werd daarna vlak met een aantal heuveltjes. Paradijs voor ons dus. We hadden alleen in het begin wel wind tegen, maar die draaide later. Het laatste stuk hadden we dus zowaar wind mee! Lees verder
Maar de volgende dag moesten we toch echt weer verder. We wilden proberen in Tolhuin te komen, de eerstvolgende plaats op de route. Dat was ongeveer 105 km. En we moesten eerst die gravelweg van de heenreis weer helemaal terug fietsen. Die viel gelukkig vanaf de andere kant mee. Minder steil de heuvels op. Lees verder
We besloten om de volgende dag niet verder te gaan, maar de estancia te bezoeken. Dat was een goede beslissing. Het weer was nu een stuk beter, de benen konden even wat bijkomen en we hebben een hele gezellige dag gehad. Lees verder
De eerste paar (zware) fietsdagen zitten er op. Vanuit Ushuaia zijn we naar Estancia Harberton gefietst. Dat was ongeveer 85 km. Het eerste stuk ging over de gewone (asfalt)weg. Vanaf het begin ging het al omhoog, zo nu en dan wat naar beneden en dan weer omhoog. We moesten dus direkt aan de slag! Lees verder
Vandaag vertrekken we dan toch echt uit de veilige omgeving van Ushuaia en ons hotel. Gister hebben we boodschappen gedaan en benzine gehaald om op te koken. We hebben voor heel wat dagen eten, dus we kunnen er even tegenaan. Heel veel spullen, maar alles past gelukkig in de tassen en ze zijn niet eens zo zwaar als we gedacht hadden. Maar nog steeds zwaar genoeg! Lees verder
Gister voor het eerst een stukje gefietst. Een soort oefenrondje. We zijn naar het Nationaal Park Tierra del Fuego gefietst, hier ongeveer 25 km vandaan. Het grootste deel van de weg was onverhard en het ging aardig heuvel op/heuvel af. Een goede oefening dus. Het is daar prachtig; meren, riviertjes, besneeuwde bergen, bossen en het Beagle kanaal. Lees verder
We zijn woensdagmiddag goed in Ushuaia aangekomen. Wij wel, onze bagage niet… Alleen Linda haar fiets was er, verder niks. De andere fiets en alle 3 de tassen waren spoorloos. In Buenos Aires ontbrak de andere fiets al. Heel geregel, maar ik ben trots op mezelf want ik heb dat volledig in het Spaans geregeld. De fiets was niet meegegaan op onze vlucht vanuit Rome, maar zou op een volgende vlucht mee komen. Hij zou dan later die dag op een andere vlucht naar Ushuaia nagezonden worden. Nou ja, dat was nog te overzien.
Op Schiphol/ at the airport