Na een rustdag (die altijd gevuld zijn met vanalles en nogwat; allemaal kleine dingetjes) in Pucon, zijn we naar het nationale park Huerquehue gegaan. Lees verder
Pucon – Cunco
1
Vulkaan Lanin
Er zijn vanuit Junin 2 routes richting de Chileense grens. De ene is een beschutte weg door een bos van apenbomen en de andere is veel opener en kaler en gaat langs de vulkaan Lanin. Omdat de windrichting per ongeluk heel gunstig was voor ons, zuid/zuidoost ipv de eeuwige westenwind, besloten we om de open route te volgen. We hadden immers wind mee en de weg is geasfalteerd. Lees verder
Zeven meren route en San Martin de los Andes
Eindelijk, het was inmiddels al ongeveer half 12, konden we dan toch uit Bariloche vertrekken. Eerst richting Villa de La Angostura, ongeveer 85 km. We wilden proberen dat te halen, maar of dat zou lukken hing natuurlijk voor een groot deel van de weg af. Het enige dat we wisten was dat het asfalt is. Lees verder
Llao Llao
We moesten noodgedwongen nog een dag in Bariloche blijven. Maandag weer terug naar de douane voor de ritsen. Uiteindelijk bleek dat ze er waarschijnlijk wel waren (aangekomen op 6 februari), maar dat de postzak waar ze in zaten nog niet geopend was. Het was inmiddels ook slechts de 18e… De volgende postzak zou de volgende dag geopend worden. Alle poststukken moeten dan bekeken worden door iemand van de douane om te kijken of er ook belasting betaald moet worden over de ingevoerde goederen. Pas woensdag kon het dan worden opgehaald. Lees verder
Terug in Argentinie
Vanuit Futaleufu was het 10 km genieten van een goede asfaltweg met maar een paar heuveltjes. Daarna was de Chileense grens en was het afgelopen met de goede weg. Voor de verandering duurde het niet eerst nog minimaal 10 km voordat we bij de Argentijnse grens waren, maar was deze meteen om de hoek. Daarna nog ongeveer 40 km erg slechte weg naar Trevelin. Lees verder
SPOT (tracking)
Eindelijk doet onze SPOT het! We moesten er eerst zo’n 3000 km voor fietsen, maar nu doet hij het eindelijk. In het zuiden heeft de satelliet geen bereik. Vanaf nu zou het dus mogelijk moeten zijn om ons ook op de kaart te volgen en te zien waar we nu eigenlijk precies zijn.
The Carretera Austral; de terugblik…
Na de avontuurlijke grens oversteek tussen Argentinië en Chili moesten we er toch aan geloven, de Carretera Austral! Veel over gehoord en gelezen. Volgens de een moest de route nog mooier zijn dan volgens de ander. En over de zwaarte van de route deden horrorverhalen de ronde. Lees verder
Carretera Austral, the final part; Coyhaique – Futaleufu
Toen we Coyhaique verlieten regende het een beetje. Op zich was het een goede temperatuur om te fietsen. Gelukkig bleef het niet lang regenen en bleef de temperatuur goed. We reden nog steeds over asfalt, dus het ging lekker. Ook omdat het meeste vlak of heuvelaf ging. Een paar kleine heuveltjes, maar dat mocht geen naam hebben. Een heerlijke fietsdag dus. Lees verder
Carretera Austral; Puerto Rio Tranquilo – Coyhaique
Na 3 dagen rust, toch maar vertrokken voor de volgende etappe, naar Cerro Castillo. Weer 2 dagen fietsen. De weg was wonderbaarlijk goed en vlak, maar een paar heuveltjes vergeleken bij wat we daarvoor hadden. Lees verder
Carretera Austral; Cochrane – Puerto Rio Tranquilo
Toen we op het punt stonden uit Cochrane te vertrekken, kwam Pablo ineens de camping op! Wat leuk om hem weer te zien! Sinds Puerto Natales hadden we hem niet meer gezien en we hadden ons al vaak afgevraagd waar hij zou zijn. Hij was in Torres del Paine geweest en had daar 10 dagen gewandeld. Lees verder