De evenaar komt in zicht

En toen waren we in Ecuador! Dat begroette ons met zelfs nog meer hitte dan waarmee Peru ons had uitgezwaaid en met dezelfde tropische omgeving, inclusief de rijstvelden. En natuurlijk met dezelfde stormachtige (tegen)wind die ons elke dag weer begeleidde.

Daarnaast begroette het ons met de steile wegen waar we al veel over gehoord hadden. Vanuit het grensdorp Macará ging het meteen steil omhoog. Dat zou nog niet eens zo heel erg zijn als we vervolgens niet net zo hard weer naar beneden gingen om daarna het hele stuk weer omhoog te moeten. En zo gaat het dan de hele dag door, je zwoegt honderden meters omhoog en vervolgens stort je diezelfde honderden meters weer naar beneden om dan weer omhoog te moeten. Je fietst in je lichtste versnellinkje (en dat weet je heel goed) en toch kijk je steeds hoopvol naar je versnellingen om te kijken of er toch echt niet nog eentje over is. En je hoopt na elke bocht 2 dingen: dat je boven bent en dat je niet naar beneden gaat omdat je weet dat je later weer net zo ver omhoog moet.

Door de steile wegen en de enorme hitte haalden we met moeite 50 km op een dag. Na 4 dagen fietsen zijn we aangekomen in de eerste grotere plaats; Loja. De volgende grotere plaats is Cuenca, ook weer 4 of 5 dagen fietsen.

Toen we Loja binnen fietsten werden we ingehaald door een vrachtauto. De mensen in de auto bleven maar ‘Hola’ roepen. Toen zagen we dat het Kim en de jongens waren die in die auto zaten. En de fiets en kar lagen achterin. Wat toevallig! Ze waren naar Macará gefietst en hadden van daaruit gelift. Het was voor Kim ook geen doen geweest om dat stuk te fietsen, zelfs lopen/duwen zou al onmogelijk zijn geweest. Hij hoopte dat het vanaf Loja wat minder steil zou zijn, maar daar ziet het niet naar uit. Na een tijdje hebben we weer afscheid genomen met de ‘belofte’ om elkaar weer te zien, ergens hier in Ecuador.

Onze eerste indruk van Ecuador is erg goed. De mensen zijn heel vriendelijk en de omgeving is prachtig. Het is alleen een erg duur land. Alles is minimaal 2 keer zo duur als in Peru, dus dat is weer even wennen. De munteenheid die ze hier gebruiken is de US dollar en ze hebben de prijzen daar maar meteen op aangepast…

2 gedachten over “De evenaar komt in zicht

  1. Zal ik even met de collectebus gaan lopen om aan de mensen in het “rijke” westen een bijdrage te vragen. Ze krijgen er prachtige verhalen en foto’s voor terug.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *