Na de rustdag in Pichilemu zijn we in 2 dagen naar Valparaiso gefietst. Deze havenstad is gebouwd op 45 heuvels en is Unesco werelderfgoed.Er zijn allemaal gekleurde huizen en nog hele oude liften (funiculars; bakjes die over een soort rails door een kabel omhoog en omlaag gaan) die de mensen de heuvels op moeten helpen.

We hebben een boottripje door de haven gedaan, waar we de grote schepen goed konden bekijken. Ook was er een kolonie zeeleeuwen die permanent op een oude platbodem woont. Omdat de stad op heuvels ligt is het een hele klauter om wat meer van de stad te zien.

We zaten in een hostal dat Villa Kunterbunt (Villa Kakelbont) heet en er ook echt uitziet als het huis van Pipi Lankous. Het is officieel geen hostal meer, maar ze hebben kamers voor motorrijders die hun motor laten verschepen naar Valparaiso. Daar helpen ze mee en als die motoren dan aankomen kunnen de berijders in Villa Kunterbunt overnachten en een paar dagen blijven om hun (verdere) reis voor te bereiden. Het zijn voornamelijk Duitsers die daar komen, omdat de eigenaresse ook Duitse is en het hostal blijkbaar nogal bekend is onder motorrijders van daar. We hadden het adres van andere fietsers gekregen, die er ook overnacht hadden en er uiteindelijk een week zijn gebleven.

Toen we daar aankwamen bleken alle kamers vol te zitten. Maar we werden uitgenodigd voor een kop koffie/thee om even bij te komen. Toen de koffie en de thee bijna op waren, kregen we het aanbod om in de woonkamer te slapen. Paar matrassen op de vloer en klaar. Dat vonden wij prima, want we hadden het er inmiddels al best naar ons zin. Er waren allemaal motorrijders en een stel dat hun camper had laten verschepen. Het was een gezellige en vrolijke boel. De volgende dag gingen er een aantal mensen weg en konden we de torenkamer krijgen. Errug leuk kamertje met een prachtig uitzicht over de stad. Dus ook al waren we eigenlijk niet van plan om naar Valparaiso te gaan, we hebben er een leuke tijd gehad.