Na een rustdag (die altijd gevuld zijn met vanalles en nogwat; allemaal kleine dingetjes) in Pucon, zijn we naar het nationale park Huerquehue gegaan.
Vanuit het dorp via een route die een mevrouw van het toeristenburo ons had aangeraden. Inderdaad een erg mooie route, door de heuvels. Daarna het laatste stuk naar het park. En dat viel niet mee! Dat ging allemaal heuvelop, in totaal wel ongeveer 500 meter in 10 km, met hele steile stukken. En het stuk daarvoor was ook al voornamelijk omhoog. Maar eindelijk bereikten we dan het park en vonden we een leuk plekje op de camping.
We besloten om de volgende dag te gaan wandelen en zochten een wandeling uit die mooi moest zijn en niet te kort en te makkelijk. Het was een mooie wandeling, een heel eind omhoog. We moesten wel 700 meter omhoog lopen en dat later weer allemaal naar beneden. Van bovenaf hadden we een mooi uitzicht op het meer waar de camping aan ligt en iets verder kwamen we bij een aantal andere meertjes, goed verstopt in de bossen. Na 7 uren lopen waren we weer terug op de camping.
We hebben nog lang ‘plezier’ gehad van die lange wandeling bergop. De volgende dagen hadden we behoorlijk veel spierpijn. Gelukkig hadden we daar tijdens het fietsen niet veel last van. Om die spierpijn er wat uit proberen te krijgen, besloten we om op de terugweg naar Pucon naar een therme te gaan. In die omgeving zijn heel veel thermas door de vele vulkanen en thermische activiteit. Heerlijk dobberen in een bad met warm tot heet water zou misschien helpen om de vermoeide spieren weer wat los te krijgen.
We hebben een hele middag heerlijk in die baden en op ligstoelen gelegen. Er waren 3 baden die allemaal verschilden in temperatuur. De warmste was heel warm en de koudste was heerlijk warm. De andere zat er tussenin. Maar na die ontspannende middag moesten we nog wel ongeveer 30 km terug fietsen naar Pucon. Gelukkig ging de weg over het algemeen naar beneden, dus het viel mee. In Pucon hebben we de camping weer opgezocht.
Omdat we de vorige keer al een dag in Pucon waren gebleven, hoefde dat nu niet. En we moeten toch een keer weer echt verder naar het noorden. Dus vertrokken we richting Villarrica en van daaruit verder naar het noorden. Ook hier weer een stukje rotweg. Een stuk van 20 km over een hele slechte weg. Niet veel gaten en kuilen deze keer, maar allemaal grote losse stenen. Een grote glijpartij dus. Over dat stuk van 20 km hebben we ongeveer 3,5 uur gedaan… Maar daarna werd het weer mooi asfalt en was de weg zelfs helemaal vlak! We hebben een mooie camping gevonden, met zwembad en een plekje met uitzicht op de vulkaan Villarrica.
Ik dacht dat jullie een pittige tocht zouden maken, maar als ik dat zo lees over rustdagen en thermen dan valt het nog wel mee geloof ik:).
Maak er verder nog een fantastische reis van!
Paul