Fietsers/ cyclists

Na een stormachtige en hete dag in Hanmer Springs, besloten we om toch maar verder te gaan. De storm was iets gaan liggen, maar het waaide nog steeds heel hard. En natuurlijk hadden we nog steeds wind tegen.

We moesten over de Lewis Pass om aan de westkust te komen. De aanloop naar de klim was heel heuvelachtig en door het ruwe wegdek en de hitte werd het een zware dag. Aan het einde van de dag werd het bewolkt en begon het te regenen. Gelukkig waren we bijna bij de kampeerplek waar we naar toe wilden; een gratis camping waar we het drinkwater uit de rivier moesten halen. Een prachtige plek, maar vergeven van de zandvliegen. We zijn leeggezogen door die kleine vampiertjes!

De tent stond nog maar net toen het begon te regenen. Het ging ook steeds harder regenen en het zag er naar uit dat het ook niet snel weer droog zou worden. Dus moesten we in de tent koken en eten en tegelijk zien te proberen die zandvliegen uit de binnentent te houden. Het was een avontuur… Ook ’s nachts en ’s ochtends vroeg nog veel regen, maar uiteindelijk werd het droog en konden we alles inpakken.

Het was toen nog maar 3 kilometer naar de top en daarna ging het een heel aantal kilometers naar beneden. Heerlijk! Het weer knapte ook op en al snel kon het regenpak weer uit. Na nog een aantal heuvels kwamen we aan in het schattige, rustige dorpje Reefton, waar we de camping opzochten. We hadden onze eerste pas in Nieuw Zeeland overleefd! De volgende dag kwamen we in Greymouth bij de kust. We waren dus van kust naar kust gefietst.

De normale windrichting hier is noordwest, vandaar dat we het hele stuk naar Reefton tegen de wind (storm) in hadden. We keken erg uit naar Reefton, want vanaf daar zouden we naar het zuiden fietsen en dus wind mee hebben. Dat viel tegen… De wind draaide en we hadden dus weer harde wind tegen!

Tijdens een hete rustdag in Greymouth maakte we ons op voor de tocht langs de westkust naar het zuiden. We kochten weer voor een heel aantal dagen eten omdat er onderweg niet veel te krijgen was en wat er was was duur. Dus de tassen weer volgeladen met pasta en rijst.

De tocht langs de westkust was best afwisselend. Er waren hele vlakke stukken, maar ook stukken met vervelende en steile heuvels. Het landschap ging van strand naar boerenland naar bos naar heuvels en weer terug. Voor Franz Jozef kregen we uitzicht op besneeuwde bergen en tussen Franz Jozef en Fox (2 toeristische dorpjes waar je op gletsjers kunt lopen) waren nog 3 pittige heuvels. Daarna weer veel vlak tot het dorpje Haast. Onderweg nog een kampeerplek met zo veel zandvliegen dat we er nu nog ‘plezier’ van hebben; onze benen zitten vol met rode bultjes en het jeukt ontzettend.

Het weer was bleef prachtig, het was warm (heet) en zonnig. Maar ook nog steeds die tegenwind! De wind was nog steeds niet gedraaid en we hadden nog steeds wind tegen! We hadden al gauw door dat als het hier mooi weer is, dat de wind dan uit het zuiden komt. Als het regent, zoals heel vaak, komt de wind wel uit het noorden. Dus we klaagden niet, want we hebben liever mooi weer en wind tegen dan regen en wind mee! Maar het was niet zoals we hadden verwacht…

Vanaf Haast moesten we weer een andere pas over; de Haast pas. En die was toch wel een klein beetje anders dan de vorige. De aanloop was erg vlak en ging door een vallei. Maar na 50 km begon de echte klim; een stuk van 2,5 kilometer van 12 tot 13%! Dat was zwaar! Daarna kwam er een vlakker stuk en toen hadden we ook deze pas bedwongen. Gelukkig was het net een wat koelere dag, dus daar hadden we geluk mee.

Na een stuk afdalen kwamen we bij de camping waar we die nacht wilden kamperen. Weer een prachtige plek met een prachtig uitzicht over de vallei en de omringende bergen. We hadden nog de hele middag om van dat uitzicht te genieten, want we waren er al vroeg. De volgende ochtend werden we wel weer leeggezogen door zandvliegen, maar dat mocht de pret niet drukken.

Na nog een heuvelachtige en warme dag kwamen we aan in het toeristendorp Wanaka, prachtig gelegen aan het gelijknamige meer. Door een dikke bui die avond koelde het wel wat af, maar vandaag was het weer net zo warm. We hadden wel een rustdag verdiend, dus we bleven er een dag. En gelukkig zijn hier geen zandvliegen meer!

Lake Wanaka

Uitzicht/ view

Morgen gaan we via een lange klim naar skidorp Cardrona en dan afdalen naar Queenstown. Van daaruit nemen we de boot, een authentiek stoomschip, naar de overkant van het meer en fietsen over een onverharde weg naar Te Anau. We hopen dat het weer goed blijft, het lijkt er wel op maar dat weet je hier maar nooit.