We mochten dus met een campertje rondtoeren op het Kenai Peninsula, ten zuiden van Anchorage. Wat een luxe was dat, al was het alleen maar omdat we een koelkastje hadden en omdat we zoveel spullen (eten) mee konden nemen als we wilden. We hoefden er immers zelf niet mee om te fietsen, dus het maakte niet uit hoe zwaar of groot iets was.

We hebben de camper opgehaald bij Cooper Landing, een bosrijk gebied bij het Kenai meer. Daarna zijn we zo ongeveer het hele schiereiland over gereden. Het is er prachtig, in het binnenland bergen en groene heuvels en bij de kust (ook aan de overkant van het water) besneeuwde bergen met gletsjers.

Het dorpje Homer ligt op het zuidelijkste puntje van het schiereiland. Er is een soort smalle landtong waar campings gemaakt zijn en allemaal toeristenbedrijfjes zijn gevestigd. Op zo’n camping ben je eigenlijk omringd door water. De omgeving is prachtig; aan de overkant van het water (de Cook Inlet) zijn hoge bergen met veel sneeuw en grote gletsjers. Homer is de thuishaven van een van de visserschepen uit het Discovery programma ‘Dealiest Catch’; de ‘Time Bandit’. We hebben het schip niet gezien, maar wel een stapel kooien waarmee krabben door zulke schepen worden gevangen.

Ongeveer in het midden van het schiereiland, aan de grote Kenai rivier, liggen de plaatsen Soldotna en Kenai. De plaatsen zelf zijn niet bepaald bijzonder, maar het feit dat ze aan die rivier liggen maakt dat ze een grote aantrekkingskracht hebben op vissers. En die zijn er veel! Het lijkt wel alsof iedereen die naar het schiereiland komt, daar alleen maar komt om te vissen. En dat is ook zo; er zijn heel veel rivieren, meren en natuurlijk de zee en daar zit heel veel vis!

Nu is er elke zomer een bijzonder ‘evenement’ bij de Kenai rivier; dipnetting. Elk jaar, rond juni/juli/augustus, komen de zalmen van zee terug naar de rivier om hun eitjes te leggen. En dat gebeurt in grote getalen; enorme scholen tegelijk komen de rivier ingezwommen. Door de staat Alaska is bepaald dat ieder huishouden per seizoen recht heeft op een aantal van die zalmen. Dat houdt in dat ieder hoofd van een huishouden 25 zalmen mag vangen en voor ieder ander lid van het gezin mogen er nog eens 10 gevangen worden. Omdat die zalmen in zulke grote scholen binnen komen, is het niet handig om die met een hengel te proberen te vangen; dan kun je er immers maar 1 tegelijk vangen. Dus zijn er enorme, over het algemeen ronde, visnetten aan een lange stok uitgevonden; dipnetten. De mensen nemen zo’n net en gaan in het (koude!) water staan wachten tot er een school zalmen voorbij komt. Die vissen zwemmen dan de netten in en kunnen zo het water uitgetild worden. De mensen die een bootje hebben gaan met dat bootje het water op. Bij de monding van de rivier staat het helemaal vol met ‘vissers’. Wij zijn gaan kijken en vonden het een heel spektakel. Helaas voor ons kwam er toen geen school vissen langs en het blijkt een slecht zalmjaar te zijn, dus we hebben geen vissen gezien.

Seward is nog zo’n kustplaatsje waar je een prachtig uitzicht hebt op het water en de bergen er achter. Ook daar kampeerden we weer aan het water en zagen we regelmatig zee-otters op hun rug voorbij drijven. Bij Seward is het Kenai Fjords Nationaal Park, dat voor een groot deel bestaat uit het Harding Icefield; een gigantische ijsvlakte waaruit heel veel gletsjers langs de bergen naar beneden vloeien. De ijsvlakte is nog een overblijfsel uit de laatste ijstijd. Helaas worden de gletsjers ook hier steeds kleiner. Je kunt naar de Exit gletsjer lopen, een korte wandeling. Tijdens de rit naar het parkeerterrein en de wandeling naar de gletsjer zie je zo nu en dan een bordje met een jaartal. Die jaartallen staan voor de lengte van de gletsjer toen. Het is triest te zien hoe snel de gletsjer de laatste jaren is teruggetrokken.

Nu zijn we weer terug in Anchorage, bij Tom en Susie. We hebben ons nog prima vermaakt en zijn onder andere naar een vliegshow op de luchtmachtbasis in Anchorage geweest. Een prachtig en indrukwekkend spectakel met stuntvliegtuigen en straaljagers. Klink hier voor een filmpje en bewonder de kunsten van de piloten: Airshow

Onder andere de beroemde Thunderbirds, een eenheid van de luchtmacht die shows geven en perfect in formatie vliegen. Heel indrukwekkend.

Ook was er een demonstratie van een F22 Raptor, een gevechtsvliegtuig dat zo ongeveer alles kan wat maar mogelijk is,

en er waren een paar stuntpiloten die de wereld af reizen om shows te geven. Al die piloten spelen met die vliegtuigen alsof het simpel speelgoed is, alles wat ze maar willen kunnen ze er mee!

De ouders van Susie gaven een feestje in hun huisje bij een meer in de buurt van het dorpje Willow. Wij waren ook uitgenodigd. Het werd een leuke dag met veel en lekker eten, spelletjes, zeil- en kanotochtjes en een lekker warm vuur. Bedankt familie!

Vanavond vertrekt de boot van Whittier naar Juneau. Na een paar dagen in Juneau gaan we verder naar Prince Rupert in Canada. Daar stappen we weer op de fiets. Dat zal wel weer wennen zijn na meer dan 3 weken (bijna) niet fietsen.