Ongeveer 200 km ten zuiden van Fairbanks ligt het Denali National Park. Het is in oppervlakte een van de grootste nationale parken van Amerika en het drukst bezochte park in Alaska. Iedereen die naar Alaska gaat, gaat (ook) naar Denali en het is er dan ook altijd heel erg druk want het seizoen is maar kort; van half mei tot half september.

Denali

Gelukkig zie je al die mensen niet echt terug, want je mag niet met je eigen auto/camper het park in. De eerste 15 mijl (25 km) van de weg in het park zijn verhard en daar mag je nog met je eigen auto komen. Daarna wordt de weg onverhard en kun je er alleen nog maar met bussen komen. Tenzij je gaat lopen of fietsen. Je mag er wel fietsen.

Het park draait eigenlijk om de wilde dieren en de hoogste berg van Noord Amerika, Mt. McKinley oftewel Denali. De wilde dieren zijn er altijd en meestal zijn er ook wel een aantal te zien, maar de berg is lang niet altijd zichtbaar. Ze zeggen dat maar ongeveer 30% van de vele toeristen per jaar de berg te zien krijgt. De rest van de tijd is hij verdwenen achter (donkere) wolken.

Terwijl we in Fairbanks waren hadden we het weerbericht voor het park goed in de gaten gehouden. Je wilt daar namelijk niet zijn als het niet mooi weer is; je ziet dan niks en dat is zonde. Zodoende zijn we een dag langer in Fairbanks gebleven en vertrokken we in de stromende regen. Het werd de hele dag niet meer droog. Maar dat diende een goed doel. De volgende dag was het in ieder geval droog en het weer werd steeds beter.

Na 1,5 dag op een mooie camping aan het begin van het park hebben we onze fietsen en spullen voor 1 nacht in een bus geladen en zijn we met die bus het park in gegaan. Onderweg zagen we een aantal beren, waarvan 1 midden op de weg, schapen hoog op de berg en caribou. En op een gegeven moment werd de berg zichtbaar; een prachtige, witte en hoge berg. De lucht was strak blauw, dus hij was in vol ornaat te zien. Dat gebeurt bijna nooit, er is altijd wel een wolkje ofzo te zien.

Op een gegeven moment zijn we uitgestapt en zijn we terug gefietst. Het was er prachtig en het enige verkeer waren de bussen, maar soms was er ook een hele tijd niks. Jammer genoeg hebben we geen dieren meer van dichtbij gezien. ’s Avonds hebben we gekampeerd op een kleine camping in het park en de volgende dag hebben we de laatste kms teruggefietst naar de ingang en naar de camping waar we eerder stonden. Ook toen was het nog prachtig weer, maar we waren mooi op tijd terug want toen werd het bewolkt ’s avonds ging het zelfs nog regenen.

De volgende dag was het weer, zoals vanouds, bewolkt en zijn we weg gegaan. Het was 4 dagen fietsen naar Anchorage en onderweg zijn we nog in het ‘oude’ dorpje Talkeetna gestopt. Heel klein dorpje en toeristisch dorpje, maar wel leuk. Terwijl wij het dorpje weer uitfietsten, verder in de richting van Anchorage, verloor het Nederlands elftal van Argentinie…

Op een koude en regenachtige dag kwamen we aan in Anchorage. Gelukkig hadden we daar een warm en droog adres om te logeren; Tom en Susie hadden ons aangeboden om bij hen te logeren als/wanneer we in de stad waren. We hebben een eigen ruimte met slaapkamer, badkamer en zelfs nog een woongedeelte met tv als we zouden willen.

De bedoeling was om een paar dagen later met de boot van Whittier (niet ver van Anchorage) naar Prince Rupert in Canada te varen en van daaruit weer te gaan fietsen, verder naar het zuiden. Dat is nog steed het plan, maar dat plan wordt met 2 weken uitgesteld.

Tom en Susie hebben een Volkswagen camper en die staat momenteel bij kennissen op het Kenai Peninsula, ten zuiden van de stad. Ze willen hem graag weer bij huis hebben, maar ze hebben nog geen tijd/zin gehad om hem op te halen. Nu willen wij graag het Kenai Peninsula bezoeken, want het schijnt er erg mooi te zijn. Maar het er is maar 1 weg, wat dus inhoudt dat we dan dezelfde weg weer terug moeten fietsen. Daar hadden wij op zich niet zo heel veel zin in. De oplossing was op zich niet moeilijk; wij fietsen naar waar de camper staat, bekijken het schiereiland vanuit een warme en droge camper en rijden er dan mee terug naar Anchorage. En later bleek dat we zelfs niet hoeven the fietsen want we kunnen een lift krijgen naar de camper. Over 2 weken gaat de volgende boot vanuit Whittier, dus dan moeten we weer terug zijn.