Na nog een dagje rust in Tumbaco, bij Quito, was het hoog tijd om weer verder te gaan. Dat viel nog niet mee, na 1,5 week niet heel veel beweging. Maar die dag stond er meteen al weer een ander hoogtepunt op het programma; we zouden de evenaar oversteken!

Na 62 km van weer alleen maar op en neer zagen we een bord waarop stond dat daar de evenaar was. We waren 10.311 km eerder gestart in de zuidelijkste stad op aarde (Ushuaia) en nu waren we halverwege de aarde! Theoretisch zouden we dus ook halverwege onze reis moeten zijn, maar of dat zo is…

Het monument is een grote, oranje paal met de coördinaten er op; 0,0,0. Die paal staat midden in een zonnewijzer. Op 21 maart en 23 september staat de zon recht boven de evenaar. En laten wij daar nu op 25 september zijn geweest. Maar 2 dagen nadat de zon er recht boven stond. Voor het oog is het verschil absoluut niet zichtbaar, dus voor ons stond de zon er nog gewoon recht boven. En het was inderdaad zo; de zon stond recht boven de streep die de evenaar aangaf, zelfs later op de middag. Heel apart, op deze dagen gaat de zon dus in een rechte streep over je heen in plaats van in een boog van oost naar west.

Na een aantal foto’s zijn we nog een paar km verder gefietst, naar de eerstvolgende plaats. Daar hebben we bij de brandweer overnacht. Hier in Ecuador (en ook in sommige andere landen) kun je bij de brandweer vragen of je er kunt slapen. Meestal kan dat wel, ze hebben bedden of je kunt er kamperen. Bij deze kregen we een eigen kamer en de dag erna hebben we bij een andere kazerne gekampeerd.

Door de Reserva Ecologica El Angel (over een slechte weg) zijn we naar Tulcan, op de grens met Colombia gefietst. Midden in de Reserva, op het hoogste punt (3700 meter) is een hut/refugio waar parkwachters de boel in de gaten houden. In die hut kun je gratis overnachten. Er zijn bedden en je kunt de keuken gebruiken, maar verder zijn er geen faciliteiten; geen douche, geen stromend water (water komt uit de rivier) en geen verwarming. En het was er koud! Een mooie plek, midden in de natuur en met een vos als huisdier.

En toen waren we in Colombia!