Vanmorgen hebben we de bakker en Tolhuin verlaten om naar Rio Grande te gaan. Gisteravond laat kwam er nog een andere gast aangefietst, een Mexicaan die in België woont. Een interessante man. Maar het was vanmorgen toch echt tijd om verder te gaan en dus om afscheid te nemen. Op het moment dat we wegfietsten begon het te regenen en het is ook eigenlijk niet meer droog geworden. Alleen op het laatst werd het gelukkig toch nog droog. De weg ging in het begin omlaag en werd daarna vlak met een aantal heuveltjes. Paradijs voor ons dus. We hadden alleen in het begin wel wind tegen, maar die draaide later. Het laatste stuk hadden we dus zowaar wind mee!Onderweg kwamen we een Amerikaan op de fiets tegen. Hij vertelde ons over een hostal in Rio Grande die erg leuk zou zijn. We wilden eerst proberen om bij de politiepost te kunnen overnachten, en zo niet dan wilden we de camping opzoeken die in de stad zou zijn. Maar als dat allemaal niet zou lukken, konden we altijd nog op zoek naar dat hostal.
De weg werd steeds vlakker en de omgeving steeds kaler. Het enige dat te zien was, was de weg en wat vee. Verder was er het totale niets (behalve de auto’s en vrachtauto’s die om ons heen jakkerden).
De politiepost was 10 km voor Rio Grande, maar daar konden we niet slapen volgens de politieman. Dan maar door naar de stad en op zoek naar de camping. Maar die bleek er niet meer te zijn. Gesloten… Dan maar op zoek naar dat hostal. Eerst naar een tankstation (voor wifi) om op internet op te zoeken waar het is. Toen het adres opzoeken. Was moeilijk. We waren net op weg naar een ander hostal dat we aan de kant van de weg hadden gezien, toen er een auto stopte. De man en vrouw in die auto vroegen of we op zoek waren naar een hostal. Een vriend van hen had er eentje. We konden achter hen aan fietsen. En toen bleek dat ze ons naar het hostal brachten waarnaar we op zoek waren! Toeval bestaat niet. En toen we hier in het gastenboek keken zagen we een foto en commentaar van Pablo, die de eerste nacht in Tolhuin ook bij de bakker sliep. Nogmaals; toeval bestaat niet. Ook hij had dit hostal gevonden omdat mensen hem er naartoe gebracht hadden.
Nu zitten we hier aan de keukentafel en hebben we ons eten net op. We konden koken, internet gebruiken en de douche was heerlijk warm. We hebben zelfs een kamer met tweepersoonsbed. Wat een luxe! En gewoon bij iemand thuis…