Na meer dan 3 weken nauwelijks fietsen, was het wel weer even wennen. De eerste dag was ook al meteen een pittige; 160 km, van Prince Rupert naar Terrace.

Maar gelukkig was een heel stuk vlak. De route volgde een grote rivier door een (soort) fjord en we hadden prachtige uitzichten op de omringende bergen. In Terrace konden we weer bij mensen slapen en de dag werd afgesloten met een bbq. De volgende 2 dagen bleef de omgeving mooi en veranderde eigenlijk steeds.

Het dorpje Smithers ligt in een vallei, omringd door bergen, waar veel landbouw en veeteelt is. En het is een dorp waar heel veel Nederlanders naar geemigreerd zijn. We zagen dan ook allemaal Nederlandse namen om ons heen. De bakker komt oorspronkelijk uit Bakhuizen en heet Sikkes, een makelaar heet Lubbers en zo waren er nog meer namen. Ook is er een winkel die allemaal Nederlandse (etens)produkten verkoopt. We gingen er kijken in de veronderstelling dat we wat typisch Nederlandse dingen zouden vinden zoals stroopwafels en drop. Dat was er inderdaad, maar nog veel en veel meer! Stroop, heel veel ingredienten voor nasi (zoals kruiden, ketjap en sambal), ontbijtkoek, soep, noem het maar op. Eigenlijk alles was er wel! Heel apart en erg leuk. We hebben een praatje gemaakt met de mevrouw die de inkopen doet en zij zei dat heel veel afstammelingen van Nederlandse immigranten om die produkten vragen omdat hun ouders ze vroeger altijd gebruikten. Alles wordt door een inkoper in Vancouver geimporteerd. We hebben dropjes (natuurlijk), nasikruiden en suikerbrood gekocht en die avond hebben we dan ook nasi gegeten.

Na 2 dagen rust en ruimte in Smithers gingen we weer verder, naar Prince George. Dat was 4 dagen fietsen. Het werd erg warm. Ook nu veranderde de omgeving vaak. We fietsten langs rivieren, meren, over en langs vele heuvels en door valleien. Een hele mooie route. In het dorpje Vanderhoof konden we weer bij mensen logeren. Deze mensen, Jolinka en John Alderliesten, zijn (ook) kinderen van Nederlandse immigranten en spreken allebei nog heel goed Nederlands. Jolinka had heerlijke nasi voor ons gemaakt.

Het laatste stuk naar Prince George was het heel erg druk op de weg; allemaal vrachtauto’s met hout en pulp die naar de houtfabriek en papierfabriek in de stad gingen. Heel veel lawaai om ons heen dus. We waren blij dat we er waren en verrast toen er op de camping een zwembad bleek te zijn. Dat water koelde zeker af…

Gelukkig waren de vrachtauto’s na Prince George grotendeels verdwenen en konden we weer in betrekkelijke rust van de omgeving genieten. Weer veel rivieren, meren, bergen en heuvels om te beklimmen en af te dalen.

Het laatste stuk kregen we echt het idee dat we in de bergen waren. We kwamen langs Mount Robson, de hoogste berg in de Canadese Rockies. Door de regen konden we hem eerst niet zien, maar de volgende ochtend stak hij door de wolken heen.

Bij Mount Robson passeerden we de 25.000 km!

Na weer 4 dagen kwamen we aan in Jasper, een heel toeristisch wintersport plaatsje in de bergen.

In Jasper begon de Icefields Parkway voor ons, een beroemde weg door de bergen langs het grote ijsveld ‘Colombia Icefield’ en langs 100 gletsjers die eindigt in Lake Louise. Van daaruit kun je verder naar Banff, nog een bekend wintersport dorp.