We hadden veel fietsers horen zeggen dat ze in eerste instantie zo snel mogelijk door Costa Rica heen wilden fietsen omdat het zo duur zou zijn, maar ze zijn eigenlijk allemaal langer gebleven omdat ze het er zo prettig vonden. Ondanks de hoge prijzen. Weer een land om met nieuwsgierigheid naar uit te kijken dus.

En ze hadden gelijk! Ondanks het stroeve begin bij de grens (en de inderdaad belachelijk hoge prijzen), vonden ook wij het een erg prettig land, maar waarom dat is eigenlijk niet erg goed uit te leggen. Net als in Panama zijn hier ook heel veel Amerikanen en bijna iedereen spreekt wel Engels, maar toch was de sfeer anders. Panama ademt Amerika, Costa Rica ademt tropen en ‘Pura Vida’ (take it easy and enjoy life). Dat is echt een uitdrukking die past bij het land.

Het hele land lijkt bedekt met jungle, maar door ons tochtje naar het Arenal meer hebben we ontdekt dat er ook anders uit kan zien. Daar zijn groene heuvels, gras en veeteelt. Ook op het schiereiland Nicoya was er veel landbouw en veeteelt. Daar was de omgeving ook heel anders; groene en beboste heuvels in de verte terwijl we door (vrij vlak) terrein fietsten. Bij de kust zijn heel veel palmbossen aangelegd. Van deze palmbomen worden de vruchten gebruikt om palmolie mee te maken.

Toch is het grootste deel van het vaste land jungle. De route die wij hebben gefietst was over het algemeen niet heel zwaar, maar door de enorme en plakkende hitte werd het alsnog zwaar. Niet heel uitdagend fietsen dus, maar de prachtige flora en fauna maakt het een prachtig land om doorheen te fietsen. Overigens zijn er wel heel erg zware routes te fietsen, alhoewel fietsen dan vaak niet meer mogelijk is. Zodra je van de hoofdweg af gaat, worden de heuvels erg steil en als je dan ook nog van de geasfalteerde weg af gaat wordt fietsen eigenlijk onmogelijk. De wegen veranderen in dirt tracks en zelfs de 4WD die wij hebben gehuurd had nog wel eens moeite met deze paden.

De dieren die er leven zijn allemaal exotisch en kleurrijk. We hebben er vele gezien: apen, papegaaien, toekans, enorme leguanen, salamanders, prachtige en grote vlinders, krokodillen, enorme kikkers, dode slange, neusberen (coati), dolfijnen en roggen.

Langs de kant van de weg zijn vele restaurants. Prachtige, grote en open restaurants waar de wind (als die er is) heerlijk doorheen kan blazen. Gewoon een constructie van palen met een dak er boven. Veel van die restaurants hebben er een zwembad bij; voor of na (of tijdens) het eten of drinken kun je dus een verfrissende duik in het zwembad nemen. Het menu in alle restaurants is ongeveer hetzelfde, ze hebben rijst (soort nasi), Mexicaanse gerechten, hamburgers en casados; de Costa Ricaanse versie van een bord met van alles wat er op. In dit geval vaak rijst, bonen, vlees/kip of vis en salade. Ook hier staat de tv weer standaard aan om maar niks van het nieuws, maar met name van het (Europese) voetbal te hoeven missen.

De 2 weken die we in het hele kleine Dominical hebben doorgebracht waren heerlijk. We hadden ons eigen appartement, waardoor het echt een thuisgevoel was om daar te zijn. Als we even weg waren geweest, kwamen we ook echt thuis. En de auto die we er voor een week bij gehuurd hadden was wel heel erg luxe. Een eigen huis en auto, heerlijk! Zo nu en dan is dat wel even lekker. In het dorpje zelf was eigenlijk niks anders te doen dan surfen, maar dat vonden we juist heerlijk. Dan kom je ook niet in de verleiding om van alles te gaan doen en rust je lekker uit.

Ook hebben we weer, sinds lange tijd, gekampeerd. In Costa Rica is kamperen weer vrij normaal, er zijn campings, maar je kunt ook overal op het strand je tent opzetten. Dat doen de Costa Ricanen (Ticos) zelf ook regelmatig in weekend.

Costa Rica is voor ons ook het land van de prachtige zonsondergangen. Omdat we veel tijd bij de kust hebben doorgebracht en de zon daar in zee onder ging, hebben we vaak kunnen genieten van een mooie zonsondergang.

De periode dat wij er waren (nov.-dec.) was het eind van het regenseizoen. Dit jaar betekende dat dat het ’s ochtends heel heet en plakkerig was (en zonnig), ’s middags kwamen de wolken en dan begon het (hard) te regenen. Meer naar het einde van de regentijd regende het niet meer elke dag, maar nog steeds wel vaak. De zon werd steeds krachtiger, we hadden minimaal factor 50 nodig om niet te verbranden. De zon wordt nog krachtiger in januari, februari en maart and dan wordt het nog veel warmer. Niet ideaal om in te fietsen.