Vanuit Medellin was het nog ongeveer 740 km naar Cartagena. Na afscheid te hebben genomen van Dennis, was het tijd om aan deze laatste kilometers in Zuid Amerika te beginnen.
Na nog een paar zware dagen met veel klimmen werd het een stuk makkelijker. De bergen werden heuvels en er waren zelfs weer vlakke stukken. En we kwamen weer terug in de enorme tropische hitte.
Bij het eerste vlakke stuk hadden we weer het idee dat we thuis fietsten; plat, weiland met wat bomen er omheen en grazende koeien.
De omgeving was ook hier prachtig; eerst nog bergachtig en daarna weer tropisch met tropische planten, bomen, dieren en warmte.
We zagen een aantal hele grote leguanen, gewoon naast de weg.
Bij het kleine dorpje Coveñas kwamen we bij de (Carribische) kust. De laatse kust die we hadden gezien was in Chili, los van de kleine stukjes grijze kust in Peru, en nu zagen we eindelijk weer een prachtige blauwe zee en wit strand. Een paar kilometer verder ligt het dorpje Tolú, waar we een aantal dagen hebben genoten van zon, zee en strand voor we aan de laatste 180 kilometer naar Cartagena begonnen.
In Tolú wordt het meeste personenvervoer gedaan door fietstaxi’s in alle soorten en maten. Sommige met een parasolletje, sommige met een dakje en sommige met muziek. Het was leuk om er naar te kijken.
We zijn in 2 dagen naar Cartagena gefietst en we moesten de tocht 2 keer onderbreken vanwege een tropische stortbui. Na een laatste klimmetje konden we de stad zien liggen en waren we er dan toch echt! De hele reis leek Cartagena altijd zo ver weg, zelfs nog vanuit Medellin. Maar na 10,5 maand en 12.270 kilometer kwam er nu toch echt een eind aan het eerste deel van de reis; Zuid Amerika.
Cartagena ontving ons met een knallend en spectaculair onweer en wij hebben zelf ook even gevierd dat we er waren; met een glaasje wijn/bier en een paar lekkere hapjes.
Cartagena is een oude stad die al in de 16e eeuw gesticht is. Het was een belangrijke havenplaats die een aantal keren is aangevallen door piraten. Om de stad te beschermen tegen deze piraten is een grote muur rond de stad en een aantal forten gebouwd. Dat is nu het oude centrum met koloniale gebouwen en smalle straatjes.
Morgen, 5 november, zullen we Colombia, en daarmee Zuid Amerika, verlaten. Met een zeilboot steken we over naar Panama. De fietsen zijn inmiddels al op het schip, die zijn er vanavond met een klein bootje naar toe gebracht.
Dit is tegelijkertijd een kleine vakantie, aangezien we een aantal dagen zullen vertoeven bij de San Blas eilanden; schilderachtige eilanden met tropisch witte stranden. Hier kunnen we snorkelen, zwemmen en bbq-en op het strand.
Fietsen door Colombia was fantastisch; de natuur is prachtig en de mensen zijn heel open, vriendelijk, behulpzaam en aardig. We voelden ons vaak net de koning en koningin, zo veel hebben we gezwaaid, opgestoken duimen beantwoord en (altijd dezelfde) belangstellende vragen beantwoord. Er zijn een aantal landen waar we het erg naar onze zin hebben gehad, maar Colombia is het eerste land waar het echt heel erg naar onze zin hadden en we echt graag langer waren gebleven.