De laatste 70 km naar de grens waren ook niet gemakkelijk. Er was veel wind, die natuurlijk weer uit de verkeerde richting kwam; recht van voren. De wind wilde blijkbaar niet dat we naar Bolivia zouden gaan en wilde ons in Argentinië houden. Maar we zijn er gekomen.

In de grensplaats La Quiaca stond een bord met de afstand naar Ushuaia er op. Via de meest directe weg is het 5121 km, voor ons was het ietsje meer namelijk 6700 km.

De grensformaliteiten duurden gelukkig niet zo lang en ook hier werden we gewezen op het feit dat er ene mevrouw (Konining) Maxima in Nederland is. Deze mevrouw regeert Nederland tegenwoordig, als je de Argentijnen mag geloven… Ook van de grensmeneer moesten we haar maar de groeten doen. We moeten inmiddels al van zo veel mensen de groeten doen, dat we misschien maar een audiëntie aan moeten vragen als we terug zijn…

En toen waren we in Bolivia (Villazon). Meteen was het straatbeeld heel anders. Vanuit de saaie dorpjes in Noord Argentinië waarvan je je afvraagt wat iemand daar in godsnaam moet, kwamen we in de levendige en kleurrijke drukte van het hoofdstraatje van Villazon. Overal kleine winkeltjes en kraampjes met etenswaar, kleurrijke kleden en vooral veel elektronica. Wat een verschil! Ook al stelde het dorp verder weinig voor, die levendigheid was een verademing na die saaie en nietszeggende Noord Argentijnse dorpjes.

We werden ook meteen geïntroduceerd in de wereld van de Boliviaanse onderkomens. Erg goedkoop en douchen met warm water door middel van stroom. Dit houdt in dat je een stop omzet en die zou er dan voor moeten zorgen dat het water warm wordt. Vol trots vertellen ze je dat er douchen met warm water zijn, maar wij snappen niet wat ze er warm aan vinden. Het water wordt zo ongeveer net 1 graad warmer dan (ijs)koud en dat is voor ons niet bepaald een prettige temperatuur om even lekker te gaan douchen na een zware fietsdag. De stroomdraden lopen gewoon vanuit de muur naar de douchekop, waar ze met tape aan vast zitten, en zo nu en dan komt er eens een vonk uit. We hebben inmiddels geleerd dat je dan maar beter iets meer geld uit kunt geven voor een hotel waar ze wel normaal warm water hebben.

Alles is hier goedkoop. Een dagmenu in een restaurant, dat meestal bestaat uit een soep en een hoofdgerecht voor diner en bij de lunch nog een toetje, kost hier tussen de 1 en 2 euro pp. Een hotelkamer kost tussen de 3 en 4 euro pp en een wat duurder hotel kost misschien 5 of 6 euro pp.

De omgeving waar we de eerste dag doorheen fietsten was onverwacht en prachtig. Was het aan de Argentijnse kant nog kaal en heel erg vlak, aan de Boliviaanse kant begon het meteen te heuvelen en was het iets minder kaal. De heuvels werden wel steeds frequenter en steiler, maar daardoor werd de omgeving ook weer mooier. Op een gegeven moment gingen we door een kloof en een vallei met allemaal mooie en mooi gekleurde rotsen.

De mensen zijn tot nu toe super vriendelijk en belangstellend. Ze vragen allemaal waar we vandaan komen en knopen een praatje aan. Toen we Villazon uit fietsten stond er een vrouw aan de kant, voor haar huis die ons nariep en een goede reis wenste. Onderweg zwaaide en toeterde iedereen en de kinderen op de schoolpleinen stopten allemaal hun activiteiten om naar ons te zwaaien. We hebben zelfs een man ontmoet die helemaal fan is van Nederland en dan met name het Nederlandse elftal. Hij loopt met voetbalplaatjes van Van Persie en Van der Vaart op zak rond. Hij was helemaal blij en vereerd dat hij Nederlanders ontmoette en hij wist best veel over het land zelf.

We zijn inmiddels aangekomen in Tupiza, waar we een paar rustdagen ingelast hebben. Na een nacht in een goedkoop hotel hebben we besloten om te verhuizen naar het duurste hotel van het dorp, vooral omdat hier lekkere warme douchen zijn! En er is een zwembad, (traag) internet (maar er is tenminste internet) en een uitgebreid ontbijtbuffet dat bij de prijs is inbegrepen. En toch betalen we maar 12 euro per nacht.

Hierna volgt een zware tocht naar Uyuni. De weg is onverhard en de eerste ongeveer 100 km erg heuvelachtig met hele steile heuvels, boven de 10%. De laatste 100 km schijnt (vrij) vlak te zijn omdat we dan op de altiplano zijn. Maar eerst uitrusten en veel eten…