We zijn woensdagmiddag goed in Ushuaia aangekomen. Wij wel, onze bagage niet… Alleen Linda haar fiets was er, verder niks. De andere fiets en alle 3 de tassen waren spoorloos. In Buenos Aires ontbrak de andere fiets al. Heel geregel, maar ik ben trots op mezelf want ik heb dat volledig in het Spaans geregeld. De fiets was niet meegegaan op onze vlucht vanuit Rome, maar zou op een volgende vlucht mee komen. Hij zou dan later die dag op een andere vlucht naar Ushuaia nagezonden worden. Nou ja, dat was nog te overzien.

Op Schiphol/ at the airport

We waren een uur te laat uit Rome vertrokken, waardoor we nog maar weinig tijd hadden in Buenos Aires. We moesten daar onze bagage ophalen en weer opnieuw inchecken. Maar omdat we zo laat aankwamen en we ongeveer 3 kwartier voor de douane in de rij hebben gestaan, was het onmogelijk om onze vlucht nog te halen. En toen kwam dat gedoe met die fiets er ook nog bij. Duurde alles dus nog langer. Toen we de rest van de bagage hadden zijn we snel naar de andere vertrekhal gegaan voor onze vlucht naar Ushuaia. Die hadden we gemist, dus zijn we op de volgende vlucht gezet. Maar ook daarvoor moesten we snel. Snel de bagage afgegeven en ingecheckt en toen moest de (overgebleven) fiets nog. Die zat nog mooi in de doos, maar daar moest ie uit omdat hij door een scanner moest waar de doos niet in paste. Doos open, fiets er uit, door de scanner, weer in doos en doos weer dichtgeplakt. Toen snel, snel door de douane en naar de gate. Vlucht gehaald, dus niks aan de hand. Dachten we…
Maar toen we in Ushuaia aankwamen, was de enige bagage die met ons mee was gekomen mijn fiets! Verder niks. Drie tassen kwijt… Maar weer naar een balie van de luchtvaartmaatschappij. Ze kon niet zien waar de bagage was, maar het zou ongetwijfeld op een volgende vlucht mee komen.. Spullen zouden naar het hotel gebracht worden.
We konden dus niet, zoals gedacht en verwacht, op het vliegveld de spullen op de fietsen doen en onze eerste meters hier maken, richting ons hotel. In plaats daarvan ging die ene fiets in een taxi en zijn we zo naar het hotel gegaan.

We hadden dus helemaal geen spullen, alleen wat in onze handbagage zat. Toen we ’s avonds terug kwamen van het eten, stonden de tassen gelukkig bij de balie in het hotel. Maar geen fiets! Die was er niet. De man bij de receptie heeft nog gebeld met een vriendin van hem die op het vliegveld werkt, maar daar wisten ze van niks.

Donderdagmorgen dus maar weer naar het vliegveld gegaan om te informeren. Gelukkig was de mevrouw die ons de dag ervoor hielp er vandaag ook. Ze wist nog waar het om ging en ging bellen met Buenos Aires. Fiets zou op de eerstvolgende vlucht meekomen. Nee dus, er kwam geen fiets. Mevrouwtje weer bellen; ze heeft zelfs degene gesproken die de fiets had afgegeven aan de persoon die hem in het vliegtuig zou laden. Maar omdat het al vrij kort voor vertrek was, kon het ook zijn dat ze hem met de volgende vlucht mee hadden laten gaan. Dan maar op de volgende vlucht wachten, dat duurde maar een paar minuten. En gelukkig, daar was de fiets! En nog heel ook. In elkaar gezet en naar de stad gelopen. Fiets moeilijk met 2 mensen en 1 fiets. Het was lekker weer, dus we waren even lekker buiten.

Toen hadden we dus eindelijk al onze spullen. De fietsen zijn klaar en nu nog alles opnieuw inpakken en dan zijn we er klaar voor. Het was de bedoeling om zaterdag te vertrekken w uit ons hotel, maar we hebben er een nachtje bijgeboekt omdat we door al dat gedonder nog geen boodschappen hebben gedaan en de tassen zijn ook nog niet ingepakt. Zondag gaan we echt dan op pad.
Alleen wel een beetje jammer dat Ronnie z’n verjaardag zo moest verlopen…

Fietsen weer in elkaar/ bike put back together