Als voorbereiding hebben we ons verdiept in de bezienswaardigheden en de (evt) beste routes van de landen waar we doorheen komen. We hoeven voor geen enkel land een visum omdat we in al die landen maximaal 90 dagen zonder visum mogen/kunnen blijven. Dat moet lukken. Alleen voor de VS hebben we een visum aangevraagd en inmiddels ook gekregen. Dit omdat we daar langer willen blijven dan de maximale 90 dagen die je mag blijven zonder visum. We moeten daar ook overwinteren omdat we in die periode niet door het noorden van de VS en Canada kunnen vanwege het weer.

Om de (Spaanse) taal een beetje machtig te worden heeft Linda een cursus Spaans van 2 weken gevolgd in Malaga. Ook al spreken ze in Zuid en Midden Amerika (in ieder land) met een ander dialect en gebruiken ze soms andere woorden, ze begrijpen je in ieder geval beter dan wanneer je de taal helemaal niet spreekt. En ze kijken daar ook wel naar Spaanse programma’s op tv. Hopelijk zijn we zo in staat om een gesprekje te kunnen voeren met de mensen en o.a. om verkeers- en waarschuwingsborden te kunnen begrijpen.

Thuis moesten ook dingen geregeld worden, zoals het opzeggen van abonnementen, de (vaste) telefoon en kabel tv. Ook verzekeringen en andere belangrijke dingen moesten worden geregeld. En natuurlijk het meest ingrijpende van allemaal; we hebben onze banen opgezegd.

Ons materiaal en kleding moesten worden aangevuld of vervangen en (redelijk/bijna) versleten onderdelen op de fietsen moesten alvast vervangen worden. We moesten bepalen wat we mee wilden nemen en kijken of dat ook daadwerkelijk in de tassen zou passen. Linda heeft nog nieuwe tassen gekocht omdat deze nieuwe tassen aanzienlijk groter zijn dan de tassen die ze had.