Nicaragua noemt zichzelf het land van de meren en vulkanen. Voor ons is het het land van de meren, vulkanen en harde wind. Het waaide elke dag erg hard, gelukkig hadden we veel wind mee of zijwind. In het land zijn heel veel vulkanen en dat was goed te zien. We fietsten nooit zonder zicht op een vulkaan, de ene was nog niet uit zicht of de andere was er al weer.

Nicaragua heeft nogal een roerige geschiedenis, eigenlijk was het in oorlog vanaf begin 20e eeuw, toen het land bezet werd door de VS. In 1933 verlieten ze het land weer en Anastasio Somoza Garcia werd aangesteld als hoofd van de Nationale Garde. Tijdens de vredesonderhandelingen beval hij de moord op Generaal Sandino (de man die het land bevrijdde van de bezetting door de Amerikanen) die op 21 februari 1934 werd uitgevoerd. Vervolgens werd een schrikbewind ingesteld door de Nationale Garde. In 1936 kwam Somoza door een staatsgreep aan de macht en in 1937 benoemde hij zichzelf tot president. De corrupte en dictatoriale familie Somoza regeerde tot 1979. Anastasio Somoza Garcia werd op 21 september 1956 neergeschoten in de stad Leon en stierf enige dagen later. Zijn zoon kwam toen aan de macht.

In 1979 werd de familie Somoza omvergeworpen door het Sandinistisch Nationaal Bevrijdingsfront (FSLN), de Sandinisten (genoemd naar de in 1934 vermoorde Generaal Sandino), een socialistische guerrillabeweging. Zij werden geïnspireerd en gesteund door Cuba en ze voerden een guerrillaoorlog tegen de dictatuur van de familie Somoza. Zij vormden een Comité van Nationale Wederopbouw dat het land regeerde tot de Sandinist Daniel Ortega in 1985 president werd. In 1990 verloor Ortega de verkiezingen en de Sandinisten waren niet langer aan de macht. In 2006 werd Ortega echter weer gekozen tot president, ondanks de oproep van de VS (onder leiding van George Bush) om niet op hem te stemmen, en in 2011 werd hij herkozen voor een nieuwe termijn van 5 jaar.

De VS waren bang dat het communisme zich via Nicaragua over Amerika zou verspreiden en leverden vanaf 1981 steun aan de contra’s die een terreurcampagne voerden tegen de Sandinisten. Die contra’s bestonden voornamelijk uit een verzameling gewapende groeperingen die een afkeer hadden van het Sandinistische regime. De belangrijkste groepering was het FDN dat vanuit Honduras opereerde en voornamelijk bestond uit voormalige leden van Somoza’s Nationale Garde.

Bij de grens merkten we meteen dat we weer in een heel ander land kwamen dan Costa Rica en Panama. Het was een grote chaos en deed nogal armoedig aan, ook al was er wel een klein winkelcentrum dat aan een mall deed denken. Men zegt dat Nicaragua het armste land van Midden Amerika is, maar dat was niet echt te zien. Zo op het eerste gezicht leven de mensen niet anders dan in de landen hier voor. In Bolivia en Peru oogt alles arm en rijden, door de armoede, bijna geen (privé)auto’s, maar in Nicaragua zagen we veel auto’s en ook wel hele dure auto’s. Wel waren hier weer heel veel (lichte) motoren, fietsers en paardenkarren op de weg. Dat is wel weer een teken van armoede.

Het heeft ons verbaasd hoeveel toeristen (vooral Amerikanen, maar ook Duitsers) we in het land zagen. Ook waren we verbaasd over hoeveel buitenlanders, met name Amerikanen, in het land wonen en/of werken.

Wij zijn door het zuiden van het land gefietst, langs de meren Nicaragua en Managua. Veel bezienswaardigheden voor de toerist heeft het land niet. Het vulkaaneiland Ometepe, dat geheel bestaat uit 2 vulkanen, Concepción (nog actief) en Maderas, is eigenlijk grootste en enige toeristische attractie. Wij zijn ook naar het eiland geweest en hebben een rondje om vulkaan Concepción gefietst. Je kunt de vulkanen beklimmen, maar de toppen zijn meestal verscholen achter dikke wolken dus je ziet niks daarboven.

Daarnaast zijn er nog een aantal kustplaatsen waar je kunt genieten van zon, zee en strand en zijn er de 2 koloniale steden Granada en Leon. Leon heeft een gigantische kathedraal, de grootste van Midden Amerika.

We hebben een paar dagen in Leon doorgebracht en zijn onder andere naar een museum over de oorlogsgeschiedenis in Nicaragua geweest. Daar hebben we veel geleerd over de oorlogen die zich hier hebben afgespeeld. Het was best indrukwekkend. Ongeveer 120.000 mensen zijn in die periode om het leven gekomen. Leon is lange tijd met Granada verwikkeld geweest in een strijd om zich de hoofdstad van het land te mogen noemen. Om daar een einde aan te maken is in 1858 besloten om Managua de hoofdstad van het land te maken. Daarnaast heeft de stad een grote rol gespeeld in de burgeroorlog tussen de troepen van de familie Somoza en de tegenstanders en alles wat daarna nog gebeurde.